Jeszcze o tzw. niezamówionych kartach płatniczych
„Wydanie karty [płatniczej] następuje po zawarciu umowy o kartę płatniczą (art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (dalej: ustawa). Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu ustawy, przepis ten stanowi odpowiednik art. 5 Zalecenia Komisji Europejskiej 88/590/EEC. Jednocześnie funkcją wskazanego przepisu ma być – zgodnie z uzasadnieniem – ochrona potencjalnych posiadaczy przed „nadsyłaniem niezamówionych kart płatniczych drogą korespondencyjną”, co według projektodawców przesądza o jego prokonsumenckim charakterze. Ale czy w istocie tak jest? Czy ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych wystarczająco chroni konsumentów przed zalewem niezamówionych kart? Niezamówionych, tj. takich, których wydania nie przewiduje umowa z wydawcą (bądź strony w ogóle stosownej umowy nie zawarły).